6 stycznia 1066 Harold Godwin koronowany na króla Anglii

Szczegóły: Nadrzędna kategoria: Historia Anglii; Kategoria: Kartki z kalendarza

Harold II Godwin był ostatnim anglosaskim królem Anglii. Jego panowanie rozpoczęło się gdy zmarł Edward Wyznawca, trwało niespełna rok i doprowadziło do przejęcia władzy przez Normanów. Przez ten rok Godwin zmuszony był zmagać się z wieloma przeciwnikami, którzy chcieli odebrać mu tron. Godwin nie był bowiem synem Edwarda Wyznawcy, który zmarł bezpotomnie, lecz jego przyrodnim bratem członkiem jednego z najpotężniejszych wówczas w Anglii rodów.

Sam Edward Wyznawca najbardziej chyba przyczynił się do tego, że Anglię podbili Normanowie. Przez całe swoje życie pozostawał pod silnymi normańskimi wpływami. Sam spędził w Normandii prawie trzydzieści lat na dworze swojego kuzyna, księcia Wilhelma, później nazwanego Zdobywcą. Później gdy został już królem w Anglii, wprowadził na dworze normandzkie zwyczaje i słuchał rad normandzkich doradców. Składał mu także wizyty jego normandzki kuzyn. Podczas wizyty Wilhelma w 1051 roku, zrozpaczony walkami jakie toczyli między sobą jego hrabiowie, Edward miał mu rzekomo obiecać, że zostanie jego następcą.

W 1064 roku Harold walczył u boku Wilhelma z Bretończykami. On także obiecał mu wtedy, że poprze jego starania o sukcesję po Edwardzie(być może został do tego zmuszony).

Jednakże gdy Edward Wyznawca umierał mianował właśnie Harolda na swojego następcę. Poparł go także witan, czyli rada, bez której zgody nikt, nawet potomek króla nie mógł w tamtych czasach zostać prawowitym władcą. Godwin został Haroldem II.

Pierwszy pretensje do tronu zaczął sobie rościć jego brat Tostig. W tych staraniach popierał go norweski król Harald III (a po cichu sam liczył na przejęcie władzy). Wkrótce Tostig wraz z norweskim wojskiem wylądował w Szkocji. Harold II zdołał jednak ich powstrzymać i we wrześniu 1066 roku rozbił połączone wojska w bitwie pod Stamford Bridge i zabił Tostiga i Haralda III. Było to wielkie i ważne zwycięstwo lecz przyćmiła je porażka, która na zawsze zmieniła Anglię.

Stało się tak, gdyż w czasie gdy Harold starł się na północy z Norwegami, od południa przez kanał LaManche nadciągnął Wilhelm popierany przez papieża. Bez żadnych przeszkód dotarł ze swoją armią w okolice Hastings 13 października. Wtedy dotarł tam też upojony zwycięstwem Harold. Ich wojska starły się 14 października na wzgórzu Senlac siedem mil od Hastings. Po trwającej cały dzień bitwie, której szala przechylała się z początku na stronę wojsk broniących Anglii, najeźdźcy zdołali jednak pokonać wojska Harolda, a on sam zginął ugodzony strzałą w oko. W ten sposób rozpoczął się nowy okres w dziejach Anglii. Pod wpływami normandzkimi zmienił się język, obyczaje, prawo i kultura tego kraju a ślady tych przemian widoczne są do dziś. Warto też dodać, że inwazja Wilhelma, który po zwycięstwie koronował się na króla (25 grudnia 1066) i zyskał przydomek Zdobywca, była ostatnią udaną próbą najazdu na ziemie Anglii i późniejszej Wielkiej Brytanii.

Jeżeli chodzi o Harolda II, to jego historia także ma swój wpływ na dzisiejsze czasy. Ostatnio wydane w Anglii opracowanie dotyczące arystokratycznych rodów dowodzi iż obecna królowa Elżbieta II jest trzydziestym pierwszym potomkiem Harolda II, a nie jak dotychczas uważano Wilhelma Zdobywcy.

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.